Gözlerini kapat ve etrafına bak...

Hey sen beni duyabiliyor musun? Hissedebiliyor musun?
Bu soğuk sevimsiz taş parçasında sana hitap eden bu satırları okumayı ummuyordun değil mi? Anlıyorum. Fakat benim için değerli vaktinden biraz zaman çalabilirsen buradan aklında soru işaretleriyle ayrılacağını garanti ediyorum. İçten içe kafası karışmış biri olmanın nesi güzel diye soruyor olduğunu görüyorum. Bu güzel bir başlangıç. Aslında tam da beklediğim gibi. O zaman sana söyleyeceklerim var.

Senin yerinde, senin yanında olduğum süre boyunca insanların “diğerlerini” acımasızca, düşüncesizce yargılayıp etiketlendirdiklerine şahit oldum. İnsanoğlunun büyük bir çoğunluğunun dünyayı, hayatı değiştirebileceklerine inanmadıklarını, kendilerine olan inançlarını ve hatta en acısı umutlarını yitirdiklerini gördüm.
Çok şey okudum, çok şey yaşadım,öğrendim…
Bütün bunlar esnasında insanların kendilerini anlamsız bir şekilde başkalarının beklentileri doğrultusunda allayıp pulladıklarını, kendilerine dayatılan kalıplara sıkışmaya çalıştıklarına tanık oldum.
“ Dünya” merak edenlerin dışlandığı, soru soranların aşağılandığı, düşünce özgürlüğüne inananların susturulduğu bir cehennem haline gelmeye başlamıştı. Umarım şu anda orada durup okuduklarına hayret ediyorsundur. Bir şeylerin değiştiğine, birilerinin dünyayı değiştirebileceklerine inandıklarına inanmak istiyorum.
“Hiç kimse vazgeçilmez değildir.” sloganını duygu ve düşüncelerinin üzerine kalkan tutmuş kayıpların artık her bir kişinin ne kadar eşsiz olduğunun farkında varmış olmalarını diliyorum. Şu anda belki durumuma bakıp en sonunda dört-köşe bir dikdörtgen kalıba sıkıştırılmış olmaktan kaçamadığımı düşünebilirsin. Ama bilmiyorsun ki zamanında gelen ölüm aslında ruhlarımızı sıkıştığı bedenden ve takılıp kaldığı dünyadan özgür kılmaktadır.
Yaz akşamları kumsalda izleyip büyülendiğin yıldızlar, hayret ettiğin güzellikte açan baharlar, mis kokulu denizler… “BEN” im artık.
Şimdi beni iyi dinle! Gözlerini kapat ve etrafına bak. Zihnindeki, kalbindeki sonsuzlukla gör, beslen. Bir şeyleri değiştirebileceğine ve kendine inan. Ve zamanı geldiğinde yanıma yaşanmamışlıklar ve keşkeler yerine, gerçekleştirebildiğin hayaller ve “iyi ki” lerle gel.

Bu dünyanın sana ihtiyacı var. Tek başına bir şeyleri değiştiremeyeceğini düşünme sakın. Aksine her şey senin bir ufak hareketini, senden sebepli bir kıvılcımı bekliyor olabilir. Ne de olsa denemeden bilemezsin değil mi? Sana güveniyorum.

Görüşmek dileğiyle…